Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Warszawie oferuje studia w cyberprzestrzeni

Jeszcze nie tak dawno rytuałem w życiu studenta było regularne czytanie na korytarzach uczelni ogłoszeń będących podstawowym źródłem informacji o zasadach, przepisach, terminach, wydarzeniach… Dziś uczelnie w coraz większym stopniu w warstwie organizacyjnej i merytorycznej korzystają z możliwości, jakie przyniosła cyfryzacja. Jak e-transformacja przebiega w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie?

Zastosowanie e-narzędzi w edukacji, począwszy od stopnia wczesnoszkolnego, stało się standardem zarówno w zarządzaniu pracą danej jednostki edukacyjnej, jak i w procesie dydaktycznym oraz promocji danej placówki. Zwykle stopień wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych jest mocno uzależniony od profilu, wielkości i potencjału technicznego uczelni.

Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Warszawie

Założona w 1994 r. Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Warszawie (do 2004 r. działająca pod nazwą Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych) kształci dziś na pięciu kierunkach, takich jak: informatyka, sztuka nowych mediów, architektura wnętrz, zarządzanie informacją i kultura Japonii. Oferuje również studia podyplomowe oraz kursy internetowe. Na studentów tej uczelni czekają nowoczesne laboratoria, specjalistyczne pracownie informatyczne, graficzne czy projektowe. Mają oni do dyspozycji 40 laboratoriów wyposażonych w specjalistyczny sprzęt (w tym ponad 600 komputerów) i najnowsze na rynku wersje oprogramowania.

• 

E-usługi w PJATK

By zwiększyć efektywność procesów edukacyjnych, usprawnić administrowanie placówką, podnieść cyfrowe kompetencje kadry i studentów oraz rozszerzyć i pogłębić kształcenie praktyczne, kilka lat temu został tu zrealizowany projekt „Wdrożenie nowoczesnych usług elektronicznych w obszarze podnoszenia jakości kształcenia Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych”.

W projekcie opracowano i wprowadzono szereg e-usług określonych jako: e-dostęp, e-komunikacja, e-dziekanat, e-obrony, e-laboratorium prototypowania 3D, e-testy kompetencji kluczowych oraz e-spersonalizowane środowisko kształcenia. Zakupiono również sprzęt, taki jak drukarki 3D, i oprogramowanie do projektowania 3D do laboratorium prototypowania.

– Decydując się na realizację tej inwestycji, nie startowaliśmy od zera, ponieważ już wcześniej mieliśmy wirtualny dziekanat, a w 2001 r. uruchomiliśmy platformę e-learningową. Przez lata rozwijaliśmy na uczelni dużo małych systemów, które realizowały i wspomagały różne obszary działania czy aktywności – mówi dr inż. Paweł Lenkiewicz z Wydziału Informatyki Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. – Kilka lat temu uznaliśmy jednak, że oferowane studentom i pracownikom systemy należy przebudować i zintegrować. Dzięki temu mamy dziś jeden spójny system, będący centralną bazą danych i miejscem, gdzie usprawnia się obieg informacji czy dokumentów.

• 

Platforma e-learningowa

E-usługi cały czas są dopracowywane pod względem funkcjonalności i rozwijane wraz ze zmianami wprowadzanymi na uczelni. Dotyczy to zarówno całych modułów, jak i drobnych modyfikacji w interfejsie, takich jak np. lokalizacja danego przycisku.

– Najbardziej intensywnie używanym modułem jest platforma e-learningowa, wykorzystywana nie tylko do typowego e-learningu czy kursów internetowych. W czasach pandemii wykładowcy zaczęli na niej publikować wyniki kolokwiów, oceny, ogłoszenia. Jak się okazało, jest to też bardziej użyteczne dla studentów, którzy wcześniej poprzez kilka kanałów szukali informacji o zadanych im pracach czy uzyskanych ocenach – przyznaje dr inż. Paweł Lenkiewicz.

Cyfrowa obiegówka

Także moduł przygotowujący studentów do obrony prac dyplomowych został odebrany bardzo pozytywnie. Zanim go uruchomiono, student na papierowej obiegówce musiał zebrać podpisy z różnych miejsc, a teraz może to zrobić, nie wychodząc z domu. Warto przy tym podkreślić, że ten proces dotyczy sporej grupy oddziałów czy osób, m.in. księgowości, bibliotek, dziekanatu oraz recenzentów.

• 

E-spersonalizowane środowisko kształcenia

Organizację nauki ułatwia też e-spersonalizowane środowisko kształcenia, czyli platforma, na której student ma dostęp do materiałów dydaktycznych opracowanych przez wykładowców. Wcześniej prowadzący zajęcia umieszczali przygotowane przez siebie materiały na swoich stronach czy serwerach ftp. – Wdrażając tę usługę, mieliśmy na uwadze to, by istniało jedno środowisko współpracy studenta i wykładowcy. Ten pierwszy ma tu dostęp do materiałów organizacyjnych oraz dydaktycznych w formie elektronicznej, np. prezentacji czy slajdów. Z kolei drugi nimi zarządza. Jest to jego repozytorium materiałów dydaktycznych, które udostępnia w wybranym kontekście edukacyjnym, np. określonej grupie studentów na studiach dziennych czy zaocznych – wyjaśnia dr inż. Paweł Lenkiewicz.

• 

Rosnąca wydajność e-usług

W ostatnich latach, głównie ze względu na pandemię, nacisk w sferze cyfrowej organizacji pracy uczelni został położony na ergonomię i wygodę użytkownika. To naturalne, że systemy zaraz po oddaniu do użytku zwykle nie są idealnie dostosowane do potrzeb użytkownika i trzeba je modyfikować, a potem rozwijać. W dużej mierze skupiono się więc także nad wydajnością systemu, ponieważ po przejściu na tryb nauki online wykorzystanie go wzrosło kilkukrotnie. – Kiedyś mieliśmy do dyspozycji tylko platformę e-learningową i kursy e-learningowe, a w trakcie pandemii znaczna część przedmiotów jest wykładana zdalnie. W związku z tym, że kolokwia i egzaminy zaczęły być przeprowadzane online, niemal od podstaw musieliśmy zbudować moduł testów – mówi dr inż. Paweł Lenkiewicz.

Przyszłością opracowywanych i wdrażanych w szkołach wyższych e-usług jest stałe usprawnianie ich funkcjonalności, podnoszenie wydajności i dostosowywanie do bieżących procedur, zmian na uczelni. Tak jak dzieje się to w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych.

Agata Rokita